In aanloop naar het 10-jarig McCoy jubileum werd hij met zijn neus op de feiten gedrukt, de jaren zijn zodanig hard voorbijgevlogen dat Crispian Stones zich inmiddels tot de senioren mag rekenen:
"Al ruim acht en een half jaar werk ik bij McCoy, maar het voelt veel korter. Er is een hoop gebeurd, maar ondanks dat McCoy tien jaar oud is geworden, voelt het bedrijf jonger dan ooit."
Toen ik er in 2014 kwam werken, zat ik bij de eerste 15 werknemers en belandde ik tussen collega’s die ikzelf kende van eerdere klanten en projecten. Het waren stuk voor stuk mensen die hun sporen verdiend hadden in de consultancy, en die voor mij één van de belangrijkste redenen vormden om naar McCoy te komen.
Want wat is er nu fijner dan projecten doen met mensen die je goed kent en waarvan je weet dat je op ze aankunt? Niet veel, toch? De overstap voelde dan ook direct als een warm bad. Het primaire doel van McCoy lag niet bij onvoorwaardelijke groei of bij status, maar bij het vormen van een diepgaande relatie met personeel en klanten. Een commitment voor langere tijd. Geen taaie hiërarchieën met formele omgangsvormen, maar een familie waar er naar iedereen geluisterd werd.
Dat sprak niet alleen mij aan: de goede vibe die ikzelf binnen McCoy ervoer, trok ook de aandacht van anderen. Iedere week kwam er wel iemand “op de koffie” die zich kort erop bij ons voegde. Ik kan het nog maar nauwelijks bevatten dat sinds 2014 de boel vertienvoudigd is, maar dat het bedrijf toch nog wel als een familie aanvoelt. Zeker, de gezamenlijke sessies zijn een stuk drukker geworden, evenals de populaire kantoordagen. Maar nog altijd is iedereen welkom met zijn of haar inbreng, of je hier nu lang werkt of kort. Goede ideeën kunnen immers overal vandaan komen.
In de loop der tijd is McCoy er vanbinnen behoorlijk anders uit komen te zien, want waar we begonnen met vrijwel alleen maar medior en senior consultants, hebben zich nu ook junioren en schoolverlaters zich tot de kern gevoegd. Ik moest er in eerste instantie zeker aan wennen, maar de nieuwe dynamiek tussen de mannen en de vrouwen, de ervaren en de groenen, de jonkies en de fossielen is heel prettig en levendig.
De mensen zijn de kern van McCoy. Dat klinkt erg flauw en cliché, maar hoeveel bedrijven zijn er die daadwerkelijk met jou en je thuisfront begaan zijn? Het zijn juist de kleine gestes die het ‘m doen: een kaartje of een bloemetje als je partner jarig is, een persoonlijk bedankje als je een lastig project hebt gedraaid, iemand in het zonnetje zetten die het op dat moment verdiend heeft.
Na al die jaren dat ik nu meekijk en meeleef in de organisatie, zie ik dat ik nog steeds goed op mijn plek zit. Juist omdat iedereen benaderbaar is en er nauwelijks formaliteiten zijn, komen initiatieven snel los en is het niet moeilijk om aandacht voor iets te krijgen en ruimte te maken om te ontplooien.
De passie van de mensen werkt aanstekelijk, en als het McCoy lukt om –ondanks de serieuze grootte– klein te blijven, dan wordt het voor mij niet heel moeilijk om naar een volgend jubileum toe te werken.
Wil je nog meer weten over Business Intelligence? Of zie jij dit als jouw toekomstige hobby en wil je het daar met ons even over hebben? Neem contact op met Joost Hinderdael.
